Yazarlarla Söyleşi / Gülay Süda

(Okunma Süresi: 1 dakika)

Nasıl gidiyor?
Bir yandan sanki hiç geçmiyor gibi bir yandan da: ” Kasım ayı ne zaman bitti Allah Allah..” dermiş gibi.

Şu sıralar ne okuyorsun?
Hasan Ali Toptaş – Heba

Öykü mü roman mı?
Okuması daha kolay hazmetmesi daha zor olduğu için öykü.

Şair mi şiir mi?
Tabii ki de şiir. Her şairin her şiirinin aynı güzellikte olması beklenemez.

Kalem mi klavye mi?
Kalemin büyülü bir yanı var. Sanki Allah tarafından insanla birlikte kalu beladan indirilmiş gibi. Kalem kader gibi sanki yazılı olanı yazıyor. Klavye yazılmış olanı temize çekiyor olsa olsa.

Öfke mi daha güçlü bir duygu yoksa sevgi mi?
Öfke tüm varlığı kasıp kavuran bir kasırga gibi. Sevgi ise kasırganın ardından açan güneş gibi. Öfke kendini ara sıra gösterir kuvvetlidir fakat sürekli değildir. Sevgi daha zayıf bir duygu gibi görünebilir fakat güneş gibi devamlı doğduğundan süreklidir. Bir duygu sürekli olduğunda daha güçlüdür.

“Düzen” hakkında ne söylemek istersin?
Zaman zaman olmak zorunda olduğum fakat sürprizleri seven biri olarak doğaçlama yaşadığım için sürdüremediğim bir kavram.

Takıntıların var mıdır?
İyi yazma konusunda var ama bir türlü istediğim kadar iyi olmayınca yazdığından soğuma gibi de kötü bir huyum var.

Ne biriktiriyorsun?
Güzel insanlar, güzel dostluklar, güzel sohbetler, tebessümler, anne duası, mazlumun duası, altını çizdiğim cümleler.

Birilerine selam göndersen?
Ruhunun ruhuma yakın olduğunu hissettiren tüm dostlara selam olsun.