Suskun şehirlerinde
Âdemin kaderini okuyorum sanki
Gönlün sâdâsı duyuluyor
Orada yıldırımları biriktiriyor semâ
Ve sekinet ile süzülürler
Şehrin damarlarına
Issızdır, gözyaşları
Her kuytusunda
Vaktin aşılamaz çıkmazlarına
Savrulur, çünkü mecburdur
Mevsimler tükenmiştir
Solmaya mahkumdur
Vuslat çiçekleri
Anneler ölür
Annelerini kaybeder çocuklar
Öyle acı, öyle ırak...
Suskun şehirlerdir
Âdemin gözleri.
Sena Şimşek
(0) Yorum
Yorum Yaz