Ey sevgili hiç sormadın ne haldeyim nerdeyim
hayli zaman beklettiğin ağlattığın yerdeyim
heybemde bitti azığım kaldım uçsuz çöllerde
bir toz duman bir perişan bir uzun seferdeyim
yüküm ağır suçlarımın bîzârım eleminden
biliyorum bu halimle visaline perdeyim
korkarım iklim-i kalbim görmeyecek baharı
ben her vakit zemheride sisli mevsimlerdeyim
gülşenim ki bu sebepten kaç vakittir tarumar
açılmadan her goncanın solduğu demlerdeyim
ruhum sana meyletse de başka sevda tenimde
uğramaz semtime hayır her adımda şerdeyim
her yanımda bir sel gibi hengamesi hayatın
değilim ben bu alemde mümkün ki mahşerdeyim
gözlerimde titriyorsun ey dildâr ey nazende
çiğ tanesi gibi sessiz ince sitemlerdeyim
hicranın bir alev gibi çıkar dudaklarımdan
sensiz kanımı donduran tarifsiz kederdeyim
değil mi ki merhametin meşhur cihan içinde
olsa da zerre miktarı ümitle perverdeyim
bulutlarından bir damla düşerse toprağıma
ellerinle ab ı hayat bahşeden kevser'deyim
bir kuru yaprak misali tutunup da sulardan
engin ummanına akan meczup bir nehirdeyim
imbiklerden hayat sunan ortasında gecenin
yıldız yıldız aydınlanan bir vakt-i seherdeyim
yanaklarımdan sadrıma kan rengi bir yol bulup
kıpkızıl buseler gibi süzülen nemlerdeyim
bir kez olsun çevirmezsen gözlerini kalbime
göklerimden katran gibi yağan matemlerdeyim
koyma beni karanlıkta kalbim benim ürkektir
nefesinin olmadığı yerde say makberdeyim.
(0) Yorum
Yorum Yaz