Leylâ

(Okunma Süresi: 1 dakika)

Yüz hatların coğrafya, gözlerin nakış Lêyla
Bilmem kaç gemi yaktırır, sendeki bakış Lêyla
Gönül kapısına bir kilit daha taktım
Kavuşmak mı dersin, belki de bu kış Lêyla

Kösteklimin camı kırık, üstüde kan kırmızı
Sana bağlanmak demek savunmak ay yıldızı
Cephelerde, yollarda en ön safta sen varsın
Vatan sana helaldir, diğerleri elkızı

Dal kuru, yaprak kuru, yerdeki toprak kuru
Bana deli derler burda, atımın şanı doru
Soluk soluğa koşuyoruz yetişmek için fecre
Yağmur yağar mı çölde? akıllarda tek soru

Yar yüzünü görmeyince dar geliyor yeryüzü
Seni göreyim diye unuttum ben her yüzü
Şayet mahrum kalırsam geceleyin mehtaptan
Özleminde şavk ararım, gözlerinde gündüzü

Küfeki taşı şefkatinle, bir sarıl şu gafile
Affet ruh-u revanım ne söylesem nafile
Gülhane’de iç çeker ağaçlar ve laleler
Vuslat ukbada tenha, darıdünyada kafile

Estergon’da resmi saklı surların en solunda
Simsiyah entarisi, yazmasıda kolunda
Geri dönerim elbet vakit çok geç olmadan
Üzengimi kaybettim payitahtın yolunda

Hünkar emir buyurdu sürgün farz oldu bize
Himmet eyledi Bektaş dua ettik diz dize
Yes’e kapıldım sandım ağır ağır düşündüm
Çare Mushaf-ı Şerif, lüzum yok başka söze

Yüz hatların coğrafya gözlerin nakış Lêyla
Bilmem kaç gemi yaktırır, sendeki bakış Lêyla
Gönül kapısına bir kilit daha taktım
Kavuşmak mı dersin, belki de bu kış Lêyla