28 Şubat 2021
28 Şubat 2021
19 Şubat 2021
19 Şubat 2021
19 Şubat 2021
19 Şubat 2021
19 Şubat 2021
19 Şubat 2021
19 Şubat 2021
19 Şubat 2021
19 Şubat 2021
Sitemize üye olarak beğendiğiniz içerikleri favorilerinize ekleyebilir, kendi ürettiğiniz ya da internet üzerinde beğendiğiniz içerikleri sitemizin ziyaretçilerine içerik gönder seçeneği ile sunabilirsiniz.
Zaten bir üyeliğiniz mevcut mu ? Giriş yapın
Sitemize üye olarak beğendiğiniz içerikleri favorilerinize ekleyebilir, kendi ürettiğiniz ya da internet üzerinde beğendiğiniz içerikleri sitemizin ziyaretçilerine içerik gönder seçeneği ile sunabilirsiniz.
Üyelerimize Özel Tüm Opsiyonlardan Kayıt Olarak Faydalanabilirsiniz
Gece Vardiyası – 3
(Okunma Süresi: 1 dakika)
Saat kaç, vakit kim, zaman ne?
Haberim yok hiçbirinden, sanki yıllardır bu masanın başında eski ve özensiz kullanılmış bu deftere derdimi anlatmaya çalışıyorum.
Bazen haykırıyorum ama kısılmış sesim, anlamamışım bile. Duymamışım defterin bana fısıltılarını; ‘’yazmak için yazma’’ demelerine varamamışım. Anlayamamışım söylediklerini, bakışlardan korkmuşum. Onları o kadar çok sevmişim ki; kendimden, kalemimden soğumuşum. Ben kimmişim ki bu deftere hâkim oluyormuşum, ben kimmişim ki ömürlerden vakit çalıyormuşum…
Ben, bu savaşta sonsuz merhametliye sığınan bir askermişim, en iyi subaylarım can vermiş ağlayamamışım bile.
Ben, bir çocuğun çığlığına gizlenmişim, arasanız da bulamayacağınıza eminmişim.
Bir babanın kızının saçını okşarken ki tebessümüymüşüm.
Ben, bu kalemin bitmek bilmez mürekkebiymişim.
Hasbelkader İstanbul’un ara sokaklarında kaybolup kendini bulmuş kişiymişim.
Bir sayfa dolusu ‘’ben’’le başlayan başlayan cümle kuracak kadar kendimi beğenmişim.
Bir bakmışsın sadece seni yansıtan bir aynaymışım.
Şimdi sen söyle, ben kimmişim?
Yorum Yaz