Ey Nazlı Kebir

(Okunma Süresi: 1 dakika)

Sen bir nidâsın Fatih’in zafer nâralarında
Sen kutlu fetihsin İslam’ın iklim-i feyyazında
Bir taş bile O’nu zikrederken senin duvarların nasıl dayandı bu ayrılığa
Nasıl sabrettin namazsız ezansız bunca yıl her anına
Şeh-dâne gözyaşların yaktı mı seninde sîneni
Kılıçlar mı saklar mâbedini yoksa tekbirler mi
Sana yaraşır çalıyor bugün kurrenaylar, zurnalar
Fatih’in nesli bir sırrı göğsünde ebediyyen saklar
Kaldır artık o yes’ e boğulmuş çehreni yerden
İner hurûş ederek nur-i İlahi göklerden
Şimdi ezanlarla, tekbirlerle hüznünü dağıtma vakti
Söz yerine geldi kalksın artık ceddin bu laneti
Uyanıyor ruh-i sükûnette bir timsal-i İlahi
Oldun artık ruh-i azad bu tüm İslam’ın hayali
Bir tevhid-i aheng ile yükseliyor name-i Kur’an
86 yıl sonra âlem-i İslâm’ı canlandıran îman
Ey Ayasofya, ey nazlı kebir!
Bir haber ver yâr-i kadîm Mescid-i Aksa’dan
Kurtuluşunla muştulansın felahı o musanna mihrabından..