(Okunma Süresi: 1 dakika)
Görünmez iplerle bağlıyım sana
Âh şu hayaller
Karmaşık dünyadan kaçıp hayallere sığındım günlerde
Can özüm
Yıllar geçecek
Ve ben yapmadıklarımdan pişman olacağım
Öyle bir çıkmaz sokak
Ve gurur denen bela
Birde hurdaya dönmüş bir kalp
Odamın yalnızlığı
Aşamamak bazı günleri,anları bazı acıları tıpkı bazı insanlar gibi
Oracıkta takılıp kalmak
Söyle şimdi bana
Kırılan dal meyve verir mi?
Kuruyan ağaç yeşerebilir mi?
İçimin yalnızlığı nereye sürükleyecek?
Bu hüzünlü gecenin sonunda vuslat mı?
Ay doğar mı geceye ?
Ne içindeyim bu olayların ne de dışında
Bir garip hayal ve odamın yalnızlığı benzer günler
cam kırıkları gibi hatıralar ve
bir köşede çürüyen bir ben
İçim muradına erecek mi?
Kökü bende bu sardunyaların
Şiir kokan defter Şimdilerde acıya büründü köşesinde
İçimin vaveylaları duyulmasın sakın
Bu kahreden gurbet
Sevince seni gökler masmavi görünmüştü bana.
Bir nehrin denize akması gibi
Ne birbirlerine karışabiliyordu ne de ayrılması mümkün
Anlaşılmaz bir kargaşa…
