Can Özüm

(Okunma Süresi: 1 dakika)

Görünmez iplerle bağlıyım sana

Âh şu hayaller

Karmaşık dünyadan kaçıp hayallere sığındım günlerde

Can özüm

Yıllar geçecek

Ve ben yapmadıklarımdan pişman olacağım

Öyle bir çıkmaz sokak

Ve gurur denen bela

Birde hurdaya dönmüş bir kalp

Odamın yalnızlığı

Aşamamak bazı günleri,anları bazı acıları tıpkı bazı insanlar gibi

Oracıkta takılıp kalmak

Söyle şimdi bana

Kırılan dal meyve verir mi?

Kuruyan ağaç yeşerebilir mi?

İçimin yalnızlığı nereye sürükleyecek?

Bu hüzünlü gecenin sonunda vuslat mı?

Ay doğar mı geceye ?

Ne içindeyim bu olayların ne de dışında

Bir garip hayal ve odamın yalnızlığı benzer günler

cam kırıkları gibi hatıralar ve

bir köşede çürüyen bir ben

İçim muradına erecek mi?

Kökü bende bu sardunyaların

Şiir kokan defter Şimdilerde acıya büründü köşesinde

İçimin vaveylaları duyulmasın sakın

Bu kahreden gurbet

Sevince seni gökler masmavi görünmüştü bana.

Bir nehrin denize akması gibi

Ne birbirlerine karışabiliyordu ne de ayrılması mümkün

Anlaşılmaz bir kargaşa…