Burası İstanbul

(Okunma Süresi: 1 dakika)

Yeni ufuklar penceremin ardında,
Yepyeni bir yarın,
Yepyeni bir hâl var şehrin bağrında.

Burası İstanbul,
Benliklerin ve kimliklerin kaybolduğu puslu şehir,
İstanbul burası,
Aşkın şehri…

Yedi tepenin burcunda,
Karanlığın avcunda,
Bir mazinin hurcunda…

Yamalı bir bohça bugün tüm güzelliği,
Taş binalar arasında sıkışmış,
Bir meçhulü hatırlatan şehir,
Türküler söyleyen kız kulesi,
Küfrediyor yüksek duvarlara.

Ahı yankılanır göklerde Fatih’in
Gönüllerde ölüm burukluğu,
Şimdi sokaklarında habersiz gezenin,
Bir mazidir unuttuğu.

Bir şehir, bir tarih, bir çağ, bir şuur,
Bir nizamdır beklenen fethin tarihe doğurduğu
Hisarları, mezarları, sarayları ile
Bir fatihtir bu şehrin yoğurduğu.

Hüznü bağrımda bugün kaybedişlerin
Bitmiyor iç çekişler,
Tütünün kibritle buluştu anki duman gibi,
Kıvrılıyoruz gökyüzüne.

Mayası aşk bu şehrin,
Hüzün harcı ve keder tuğlası…
Kimi zaman surları gibi set çekiyor önümüze kader,
Topumuz aşk bizim ve sabır onun kalkanı…

Kalksa perde gözümüzden
Esen her yelde bir bahar bulsak
Burası İstanbul,
O aşka esir, aşk onda tutsak.