Atlı Karınca

(Okunma Süresi: 1 dakika)

Efkarlı bir şarkıyı yarıda bölmüş gibiyim
Neşeli bir yere de gidilmiyor buradan
Durduramadıkça bu yalnız atı sakat kalacak içim
Ağrım dünyayı sarıyor da dünya beni sarmıyor
Bunun ölmekle bir ilgisi yok yazık ki.

Beni çalakalem yer yüzünde dağınık bir tablo gibi
Bırakıp tamamlatmasaydın kendimle
Ne eksik kalacaktı ne fazla bu vagon
Kimin aklına gelecektim içli ve narin
Yeniden öğrenmek gibi aynı dili.
Kendimi tekrar tekrar, tekrar ediyorum.

İnsanlar ölerek çoğalıyor inandım
Durmadan resmi silah seslerinin inadı
Bize bir şey hatırlatıyor bu korkunç teknoloji
İçinde yokuz hiçbir geleceğin
Bak bu hayat bizim değil, bu da bunlar da
Şimdi o mutluluğu yavaşça göre bırak
Kırdığı yerden toparlamayan bir anne
Parçalandığı yerden iyileşmeyen bir çocuk
Sanki bir şiir değil bu
Bunca büyümüşlüğüme rağmen
Bir ihtimal olarak bile fazla güzeldin
Başım dönüyor yaşadıkça
Buna şahit oldum çocukluğum gibisin
Yüzümü çıkarıp duvara astım
Biraz yalnız kalacak içim..